Λένε πως κάθε κρίση προϋποθέτει μία σύγκριση και σε κάθε σύγκριση, εξυπακούεται μία σύγκρουση τις περισσότερες φορές. Συγκρίνω σημαίνει διακρίνω, διαχωρίζω και στο τέλος χωρίζω. Αν δεν ειπωθούν οι σωστές κουβέντες την κατάλληλη στιγμή, η σχέση είναι πολύ εύκολο να γκρεμιστεί όπως τα τραπουλόχαρτα. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η διαφωνία από μόνη της δεν είναι ούτε κακή ούτε επιζήμια, αν εκφραστεί με ήρεμο τρόπο και σέβεται την προσωπικότητα του άλλου. Μάλιστα μπορεί και να καταστήσει ειλικρινή μία σχέση και να τη γλιτώσει από μελλοντικά αδιέξοδα. Στο συγκεκριμένο άρθρο θα γίνουν αναφορές τόσο στις διαφωνίες που οδηγούν σε μία νέα και καλύτερη αρχή, όσο και στις συγκρούσεις που επιφέρουν μη αναστρέψιμα αποτελέσματα και πληγώνουν ανεπανόρθωτα αυτούς που εμπλέκονται, αλλά και το πώς να τις αποφεύγουμε.
Οι έρευνες αποδεικνύουν ότι ζευγάρια με καλή επικοινωνία που επιλέγουν ακόμη και να συγκρουστούν προκειμένου να λύσουν μία δυσκολία, έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι μαζί. Αυτό συμβαίνει γιατί γνωρίζουν ότι αγαπούν βαθιά τον άλλο και θέλουν να διαφυλάξουν τη σχέση τους. Δείχνουν ότι τους ενδιαφέρει ένα κοινό και καλύτερο μέλλον, χωρίς απομεινάρια από το παρελθόν. Δε διστάζουν να εκφράσουν την δυσαρέσκειά τους, ούτε αποσιωπούν καταστάσεις, γιατί γνωρίζουν ότι αυτό θα φέρει αρνητικά ξεσπάσματα στο μέλλον. Πάντα όμως διαφωνούν σε ήπιο τόνο και με καλή διάθεση, έτσι ώστε να λυθούν τυχόν μικροθέματα. Εκτός αυτού, ένας καυγάς δείχνει ότι υπάρχουν προϋποθέσεις για την ύπαρξη μίας ώριμης σχέσης. Οι ώριμοι άνθρωποι δεν αποφεύγουν τα προβλήματά τους, για να μη διαταράξουν τα γαλήνια νερά της σχέσης τους, αλλά προσπαθούν να εκφραστούν, να κάνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις, να συζητήσουν, να θέσουν επιχειρήματα. Και μιας και μιλήσαμε για επιχειρήματα, πάντα αυτά θα πρέπει να είναι λογικά και βάσιμα, σε καμία περίπτωση επιθετικά και προσβλητικά, γιατί αυτό θα πυροδοτήσει νέες συγκρούσεις. Είναι σημαντικό να ξέρουμε ότι ο άλλος μπορεί να μας καταλάβει και χωρίς να φωνάξουμε, να εκραγούμε, να τραγικοποποιήσουμε καταστάσεις, να κάνουμε σαν υστερικοί. Εξάλλου, όποιος φωνάζει για να ακουστεί, στερείται επιχειρημάτων και ψάχνει άλλους τρόπους να επιβληθεί .Ποιος θέλει έναν τέτοιο σύντροφο; Τέλος, οι τσακωμοί μετριάζουν τη δυσαρέσκεια. Αν δε δείξεις στον άλλο τι σε ενοχλεί, πιθανότατα να επαναληφθεί πολλές φορές από πλευράς του, με αποτέλεσμα η δυσαρέσκειά σου να κορυφώνεται. Αυτό σίγουρα αποτελεί μία ανθυγιεινή και τοξική σχέση και καλό θα ήταν να υπάρξει συζήτηση.
Από την άλλη, πολλές είναι οι φορές στη ζωή του ζευγαριού που θα υπάρξει ανταλλαγή αιχμηρών σχολίων, που σίγουρα θα εύχονταν και οι δύο ποτέ να μην είχαν εξωτερικεύσει. Είναι πολύ διαφορετικό σε μία διαφωνία να πεις “Με ενοχλεί αυτή σου η συμπεριφορά” και άλλο το “Θα έπρεπε να ντρέπεσαι που λέγεσαι άνθρωπος” λχ. Ό,τι και να έχει συμβεί μεταξύ σας, θα πρέπει να λυθεί με ψυχραιμία και ώριμη συζήτηση. Συνήθως, το πιο μοιραίο λάθος σε έναν έντονο καυγά βάσει μελετών, είναι η αποχώρηση. Όχι μόνο θα εξοργίσει τον άλλο, αλλά δε θα λυθεί και το πρόβλημα. Ένας ακόμη λάθος τρόπος επίλυσης, είναι η υποταγή σε αυτό που υποδεικνύει ο άλλος και η ψυχολογική πίεση που ασκείται και τελικά καταβάλλει τον έναν από τους δύο, συνήθως αυτόν που δε φταίει. Αν θες να μένεις μακριά από έντονους συναισθηματισμούς, υστερίες και μικρότητες, κάθε φορά που είσαι θυμωμένος, σκέψου κάτι άλλο. Οι ειδικοί λένε να μετράμε μέχρι το 100. Εν βρασμώ ψυχής ποτέ δεν λειτουργούμε όπως θα θέλαμε. Πρέπει πρώτα να διώξουμε την περίσσεια ένταση, είτε κάνοντας λίγη γυμναστική, είτε περπατώντας και μετά να επιστρέψουμε να συζητήσουμε. Εκτός αυτού, πρέπει να προσέχουμε και τις συναναστροφές μας. Ας μην κάνουμε παρέα με ανθρώπους που αγαπούν το δράμα, ζουν στη γκρίνια και βάζουν φιτιλιές. Ας μείνουμε μακριά από αυτούς που “τραβούν από τα μαλλιά” έναν τσακωμό, και προκαλούν εντάσεις.
Αν θες όμως πραγματικά να απαλλαγείς από μελλοντικούς τσακωμούς, θα πρέπει να φροντίσεις να είσαι υπομονετικός, αλλά όχι ανεκτικός με τις άσχημες συμπεριφορές, συμβιβαστικός και ψύχραιμος. Τίποτα δε μπορεί να σε βλάψει, αν δεν του το επιτρέψεις εσύ.
Από Μιστιλόγλου Σπυριδούλα
Ηλεκτρονική Εφημερίδα
